رفع مشکل چسبیدن کلمات در ورد 2010

متاسفانه ورد 2010 علیرغم آنکه از فرمت (docx) که همان فرمت ذخیره سازی word 2007 می باشد استفاده می کند ، اما پس از ساخت و ذخیره سازی یک سند جدید در word 2010 به زبان فارسی ، اگر فرد دیگری که از آفیس 2007 استفاده می کند آنرا باز کند متوجه می شود که بسیاری از اسپیس ها (فاصله بین کلمات ) از بین رفته و کلمات به شکلی وحشت ناک به یکدیگر چسبیده اند.

تا کنون تنها راه حلی که برای رفع این مشکل پیشنهاد شده است ذخیره سازی فایل های ورد 2010 به فرمت ورد 2003 می باشد که البته راه حل جالبی نبوده و موجب از دست رفتن تنظیمات و افکت های (جلوه های بصری) ویژه ورد 2010 می شود.

در این نبشته ترفند و روشی ساده برای رفع مشکل چسبیدن کلمات در ورد 2010 ارائه می گردد.

پنجره برنامه word 2010  را از منوی استارت زیر منوی Microsoft Office باز کنید ، تب فایل را باز کرده و از پنل سمت چپ آن گزینه Options را انتخاب کنید ، پنجره Word Options باز می شود از پنل سمت چپ روی گزینه Advanced کلیک کنید از پنجره باز شده به Title (عنوان) Compatibility Options For رفته و با باز کردن منوی کرکره ای مقابل آن گزینه All New Documents را انتخاب نمایید و سپس از زیر آن با باز کردن منوی کرکره ای ذخیره سازی سند گزینه Microsoft Office Word 2007 را انتخاب نمایید و سپس ok را کلیک کنید تا تنظیمات بر قرار گردد. بهتر است سند فعلی را که یک فایل خالی می باشد در گوشه ای ذخیره نمایید تا تنظیمات حفظ گردد.

اکنون فایل های وردی را که شما در ورد 2010 می سازید مطابق با ورد 2007 ذخیره می شوند و لذا مشکل چسبیدن کلمات در آن بوجود نخواهد آمد. ان شاءالله.....

تصویر راهنما

فراز هایی از نخستین دعای کتاب صحیفه سجادیه از امام سجاد (ع)

―    در فراز اول حمد ‌و‌ ستايش ‌در‌ مورد صفات خداست ‌كه‌ ضمن چند جمله بيان شده است. نخست ‌مى‌ گويد: (ستايش مخصوص خداوندى است ‌كه‌ اول است، بدون اينكه اولى قبل ‌از‌ ‌او‌ وجود داشته باشد ‌و‌ آخر ‌و‌ پايان است، بدون اينكه ‌پس‌ ‌از‌ ‌او‌ آخرى باشد) (الحمد لله الاول بلا اول كان قبله، ‌و‌ الاخر بلا آخر يكون بعده).

―    در جمله ‌ى‌ دوم ‌به‌ اين معنى اشاره دارد ‌كه‌ ذات خداوند ‌از‌ رويت ‌با‌ چشم ظاهر ‌به‌ دور است ‌و‌ هيچ امكان ديده شدن ‌با‌ چشم ‌در‌ مورد ‌او‌  نمى رود ‌مى‌ گويد: (خداوندى ‌كه‌ چشمان بينندگان ‌از‌ رويت ‌و‌ ديدن ‌او‌ قاصر است) (الذى قصرت عن رويته ابصار الناظرين).

―    ‌در‌ سومين جمله سخن ‌از‌ اين ‌به‌ ميان آمده ‌كه‌ اوهام ‌و‌ تفكر توصيف- كنندگان- ‌از‌ وصف خداى متعال عاجزند ‌مى‌ فرمايد: (خداوند كسى است ‌كه‌ توصيف كنندگان ‌از‌ توصيف ‌او‌ عاجز ‌و‌ درمانده اند) (و عجزت عن نعته اوهام الواصفين).

―    در چهارمين جمله سخن ‌از‌ خلقت، ‌به‌ وسيله ‌ى‌ خداوند متعال ‌به‌ ميان آمده ‌و‌ آفرينش بديع ‌او‌ ‌را‌ مورد توجه ‌و‌ ستايش قرار داده ‌مى‌ گويد: (او ‌با‌ قدرت خود مخلوق ‌را‌ ‌به‌ صورت بديعى آفريد ‌و‌ ‌آن‌ ‌را‌ طبق مشيت خاص خود اختراع نمود) (ابتدع بقدرته الخلق ابتداعا، ‌و‌ اخترعهم على مشيته اختراعا).

―    در پنجمين جمله سخن ‌از‌ اين ‌به‌ ميان آمده ‌كه‌ اين مخلوق ‌را‌ خداوند ‌در‌ راه هدفى ‌كه‌ ‌به‌ خاطر ‌آن‌ آفريده شده حركت داده ‌و‌ آنها ‌را‌ ‌در‌ طريق محبت ‌و‌ خواست خود برانگيخته است ‌مى‌ فرمايد: (سپس آنها ‌را‌ ‌در‌ راه اراده ‌ى‌ خود ‌به‌ راه انداخته ‌و‌ ‌در‌ سبيل محبت خود مبعوث ساخته است) (ثم سلك بهم طريق ارادته، ‌و‌ بعثهم ‌فى‌ سبيل محبته).
―    ‌و‌ ‌در‌ همين ‌جا‌ ‌مى‌ افزايد ‌كه‌ مخلوق ‌در‌ حركت ‌به‌ سوى هدفى ‌كه‌ ‌به‌ خاطر ‌آن‌ آفريده شده هيچگونه اختيارى ‌از‌ خود ندارند ‌و‌ نمى توانند ‌در‌ ‌آن‌ مواردى ‌كه‌ آنها ‌را‌ مقدم داشته خود ‌را‌ واپس نگهدارند ‌و‌ ‌نه‌ آنها كه قرار است ‌در‌ صفوف آخر باشند مقدم شوند ‌مى‌ فرمايد: (آنها مالك تاخير ‌از‌ آنچه بايد مقدم ‌بر‌ آنها باشد نيستند ‌و‌ استطاعت ‌و‌ قدرت پيشى گرفتن ‌در‌ آنجا ‌كه‌ بايد موخر باشند نيز نمى يابند (از حدى ‌كه‌ ‌بر‌ ايشان تعيين نموده قدمى پيش ‌و‌ ‌پس‌ نتوانند نهاد) (لايملكون تاخيرا عما قدمهم اليه ‌و‌ لايستطيعون تقدما الى ‌ما‌ اخرهم عنه).